ငါ အရမ္းလြမ္းေနတယ္
ညီေလး
မင္းကငယ္ေသးေတာ႔ အခ်စ္ကိုမသိေသးဘူးေပါ႔
အခ်စ္ဆိုတာကလဲ တစ္ခါတစ္ရံ
အလြမ္းက်ည္ဆံေတြအေ၀းကေန
ထည္႔ပစ္ေပမဲ႔
လာမွန္တိုင္းလဲ မနာက်င္ရက္တဲ႔ မရိုးေသာေရာဂါ ……….
ဆိုပါစို႔ရဲ႕
ခု ………. ငါ အရမ္းလြမ္းေနတယ္
ညီေလး
အလြမ္းဆိုတာ အခ်စ္နဲ႔ေတြ႕ဖူးသူမွ
မက္ခြင္႔ရတဲ႔ ေျခာက္အိမ္မက္
မင္းကမ္းေပးတဲ႔ ဓါးရိုးကိုကိုင္ၿပီး မင္းကိုျပန္ခုတ္ေပမဲ႔
ေနာက္ဆုတ္ခြင္႔ကို ေက်နပ္စြာ ရုတ္သိမ္းေပးခဲ႔ရသလိုေပါ႔
ညီေလး
အခ်စ္ကိုပံုေအာၿပီး က်ဲျဖန္႔တဲ႔မ်ိဳးေစ႔ေတြမွာ
ဘယ္လိုအသီးအပြင္႔ပဲပြင္႔ပါေစ
ေရွာင္လႊဲမရတဲ႔ကံၾကမၼာကိုေတာ႔ မင္းေက်နပ္ရလိမ္႔မယ္ ……..
ငါဆိုလဲ ငါ႔စိုက္ခင္းမွာ ပြင္႔မဲ႔ပန္းေတြဟာ
ခရမ္းေရာင္ေတြျဖစ္ဖို႔ မရည္ရြယ္ရိုး အမွန္
ခုေတာ႔ …….ငါအရမ္းလြမ္းေနရၿပီေလ
ငါက အဲဒီပန္းေတြကိုေက်ာပိုးရင္း
ေျခဗလာနဲ႔ ပက္ၾကားအက္လမ္းေတြမွာ
ႏွင္ေနတဲ႔ ခရီးသည္ေပါ႔ကြာ
ဧရိယာျပင္ပကဖုန္းကို ညီေလးခဏခဏေခၚေပမဲ႔
တစ္ဖက္ကသိခြင္႔မရွိဘူးေလ
မင္းလြမ္းေနတာ သူသိေစခ်င္သလို
သူေရာသတိရေနရဲ႕လားဆိုတာလဲ မင္းသိခ်င္ေနမယ္
ထပ္တူက်ဖို႔လဲ မင္းစိတ္ကူးယဥ္ေနလိမ္႔မယ္
မင္း
လြမ္းေပေရာ႔
ရင္ခုန္ဖက္မတူၾကဘူးဆိုရင္ေတာ႔
မင္းေလ်ာက္တဲ႔လမ္းေတြမွာျမဴေတြျပည္႔ေနေတာ႔မွာ
အေမွာင္ဆိုတာ သံသယေတြတိုးပြားေစတယ္
ငါ သူနဲ႔ေ၀းကြာေနခ်ိန္ဟာ အေမွာင္ေပါ႔ညီေလးရယ္
အလင္းေပၚမွာမဆံုနိုင္ေသးသ၍
ထားခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေသစၥာနဲ႔ ေမတၱာကို ဖက္တြယ္ရင္း
အေမွာင္ထုကို ၾကံၾကံခံၾကရမွာ
သယ္ေဆာင္လာခဲ႔သမွ်အလြမ္းေတြကို
ေစာင့္ႀကိဳေနတဲ႔ ဆိပ္ကမ္းမွာ ပံုအပ္ခြင္႔ရေတာ႔
အခ်စ္က ေရ မီး စံုတယ္
ညီေလး
ခုေတာ႔
ငါ အရမ္းလြမ္းေနတုန္း ……….
မိုးျမင္႔သီဟ
Posted by မိုးၿမင့္သီဟ
0
comments»
